barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona.....................ég er að taka secret á þetta, barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona, barcelona barcelona (eða bara vona að maður minn lesi þetta og dáleiðist) barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona barcelona.................

þetta veður, sem er ekkert annað en ákveðið form ofbeldis, kallar á örþrifaráð, ekkert fært í stöðunni annað en að draga fyrir gluggana og sjússa sig í bælinu, þetta er í alvörunni mannréttindabrot og við eigum ekki að sætta okkur við þetta, veðurbarðir öreigar skuldsettrar þjóðar sameinist!!!...hvar ætli maður kaupi diskókúlu?

mamma mín á afmæli í dag, ég elska mömmu mína og skammast mín fyrir ljótu hagkaupsblómin sem við mágkona mín gáfum henni en við bætum það upp þegar við fáum útborgað og bjóðum henni út að borða indversk og drekkum hvítvín og slúðrum á innsoginu þar til við verðum bláar í framan

vá maður freistaðist næstum til að troða sínum ljótu tám í tásuskóna í morgun og sulla í nokkra mohjito, tókst samt að stramma mig af og láta mér nægja að hlusta á fm belfast ...welcome to my rocky island, it´s tropical... dætur mínar horfa á mig með risavaxið spurningarmerki í augunum þegar ég reyni að útskýra fyrir þeim að við höfum ekki efni á að fara til útlanda í sumar, unglingurinn alveg ranghvolfir augunum yfir þessari rökleysu "döööhh vísa!!!", þegar ég mætti í vinnuna varð ég að brjóta mér leið að kennslustofunni minni í gegnum raðir af nemendum sem allir grenjuðu um útitíma, þessi söngur var alveg á replay út daginn og að lokum var meira að segja ég orðin svo hundleið á ströngu kennslukonuröddinn minni að ég flýtti mér að segja já við öllum sköpuðum hlutum þegar heim var komið, já við sleikjó og kókómjólk handa barninu og jahahá við bjór handa mömmunni, það að vera kennari getur virkilega eyðilagt uppeldið á börnunum manns, maður er alveg búinn með mótstöðuaflið þegar heim kemur og leifir sér bara að vera ógeðslega ístöðulaus og eftirgefanlegur, en samkvæmt dagatalinu eru bara þrír dagar eftir af vinnuvikunni (hopp í sófa trommusóló á stofuborði) og engin neitt að syrgja þennan eina sem fellur af nema auðvitað eitthvað hálfvitalega innréttað lið sem hefur ekki græna glóru um hvað er guði þóknanlegt    

gleðilegt sumar, það fraus saman svo best að hamstra sólarolíu þó ég hafi opnað útidyrahurðina rétt í þessu og fengið hrímhvíta esju í fangið og nístandi norðanvindinn, ég skellti nú bara hurðinni aftur og hækkaði ofnana, hlammaði mér svo við eldhúsborðið með kaffibollann og ákvað að horfa á þetta sumarlíki úr öruggri fjarlægð út um gluggann minn, það er ágætt þaðan séð þó það standist ekki nánari athugun, einhverjir virðast þó aldrei tapa trúnni á að við séum á barmi einhvers vistfræðilegs kraftaverks og um það bil að fara að hrapa niður að miðbaug þar sem cold is the new hot og broke is the new rich, í þessum hópi eru aðallega búðareigendur sem senda mér sundfatabæklinga í metravís og virðast halda að ég hafi ekkert við séreignalífeyrissparnaðinn minn að gera annað en að kaupa bikiní á fleiri þúsundkalla en mér endast mínir tíu fingur í að telja, sumt fólk hefur greinilega ekki áttað sig á að yfirdráttur er eitthvað sem þarf að borga til baka!!! bikiní??? já sæll ég renni nú bara upp lopapeysunni og held áfram að horfa út um gluggann 

hungurblikið í augunum á börnunum mínum rak mig í bankann til að leysa út vísaviðbjóðinn, maðurinn minn vinnur nefninlega enga alvöru peninga í þessum feisbúkkpóker, fór að ráðum láru ómarsdóttur sparspesíalista og bjó til matseðil út mánuðinn og gerði svo skynsamleg magninnkaup í búð hinna bleiku svína, þyrfti eiginlega að byggja við geymsluna til að koma öllum þessum mat fyrir, en ég hef lofað bæði manninum mínum og guði að ég muni skila mínum erkifjanda greiðslukortinu beinustu leið aftur í bankann þegar ég er búinn að gera upp hug minn varðandi hvort ég eigi að splæsa á mig passa á bíódaga græna ljóssins, guð veit að ég á það skilið, hvað er annars verið að refsa manni fyrir með þessu veðri? kannski heiðingjaháttinn um páskana og leti við að skrifa þakklætispósta, hmmmmm....þetta er allavega að gera mig svo þunglynda að ég held ég þurfi að koma við í mjólkurbúðinni áður en ég fer með kortið í bankann, djöfuls aumingi sem maður getur verið!!! 

maðurinn minn horfir á game tv, mér finnst game tv lúðalegasti þáttur í heimi, hvernig dettur mönnum sem horfa á game tv í hug að konum langi til að sofa hjá þeim, maður fær alveg pedófílafílíng og finnst maður búa með bólugröfnum syni sínum á menntaskólaaldri sem er ennþá hreinn sveinn og geymir klámblöð undir rúminu hjá sér...ojjjj!!!

ég á miða á lhösu á listahátíð, mig vantar miða á bíódaga græna ljóssins, mig vantar peninga, ég trúi því ekki að við séum að eyða peningum í þetta júróvisíón helvíti, jóhönnu guðrúnu vantaði alveg töff bando með stóru hvítu blómi í myndbandinu, einhver kona í sjónvarpinu er að reyna að ljúga því að mér að vísa létti manni lífið...ég er að hugsa um að fara að hringja heim til hennar á nóttunni og senda henni rottur í pósti!!! mig vantar peninga, mona lisa smile er í sjónvarpinu, ég get horft á þessa mynd endalaust út af búningunum í henni, migvantarpeningmigvantarpeningmigvantarpeningmigvantarpening, páskaliljurnar mínar eru dauðar, ég bjó til dásamlegt mole, ég finn vorlaukana spretta í hjartanu, mig langar í kraftaverk, alvöru kraftaverk frá guði, þetta er munnræpupóstur, mig vantar peninga, skál

eitthvað rosa skrítin forgangsröðun í gangi hjá þessari konu, hangandi í eldhúsverkunum þegar salman  bíður hálfkláraður á náttborðinu og ekkert nema vor vor vor þarna úti, sá loks að mér og bauð hundinum (sem vægt tiltekið þjáist af slæmu hárlosi) í kvöldgöngu, hrökklaðist fljótt heim þar sem um það bil hundraðþúsund aðrir hundaeigendur virtust hafa fengið nákvæmlega sömu hugmynd á sama tíma sem kom nokkuð illa niður á axlaliðnum á mér, það er hundinum mínum algjörlega fyrirmunað  að læra að ólin hans sé bara meterslöng, ég hef fullan skilning á þeim greindartakmörkunum sem litlum hundi eru sett en maður hefði ætlað að eftir tíu ár þá væri þetta búið að síast aðeins inn, aum öxl rímar svo sem ágætlega við aumt táberg, fékk þá furðuflugu í höfuðið í morgun að mæta í vinnuna í hælaskóm, líður dáldið eins og ég hafi gengið á nöglum í allan dag, konur sem ganga í hælaskóm alla daga eru harðjaxlar dauðans, úr hverju er til dæmis þessi vicktoria beckham eiginlega gerð!!!???   

ég ákvað að hafa dáldið lengra á milli þakklætispóstana svo fólkið fengi nú ekki alveg velgju  

ef þið vissuð hvað ég er búin að drekka mikið kaffi á fastandi maga frá því klukkan átta í morgun myndu þið endanlega láta verða af því að svipta mig sjálfræðinu, vaknaði klukkan fimm og brölti um eins og barn með njálg þangað til ég gafst upp og lagðist í kaffidrykkju og tölvuhangs, líkast til er þetta undirliggjandi kvíði vegna komandi vinnuviku eða slæm samviska yfir því hvað ég hef eytt litlum tíma með elsku mömmu minni í páskafríinu, mjög slæmt að hafa bæði vanrækt jesú og mömmu sína yfir páskahátíðarnar, ég er óttast að þetta verði fært til bókar einhvers staðar og komi í bakið á mér þegar ég á síst von á, en það er reyndar eins með mömmur og frelsarann að þær eru ekki mikið að erfa við mann misbrestina heldur reka bara inn nefið, kyssa mann á kinnina og færa manni heimatilbúið mangóchutney og rósmarín, ég nudda rósmaríninu á handarbakið, anda að mér ilminum og finn hvað mér þykir vænt um mömmu mína, undarlegt annars hvernig þessi frí gera það að vana sínum að klárast þegar þau eru rétt að byrja, en ætli maður hendist ekki í eins og klukkutíma hlaup niður í fjöru og sjái hvort maður fái flúið eigið rassgat...ja það sem maður hangir í voninni með suma hluti 

og hér er létt páskagetraun í tilefni dagsins;  hvað er það sem hverfur hraðar en páskaeggið mitt? eeehh nei ekki mitt eigið vit en gott gisk samt...já það var rétt!!! fylgi sjálfstæðisflokksins múhahahahahhahaha

gleðilega páska elsku elskurnar...þó heimilið dragi nokkurn dám af hænsnabúi hefur páskastemmingin farið dáldið fyrir ofan garð og neðan þetta árið, tilhlökkun eftir páskaeggi hefur til dæmis vart verið merkjanleg, það er kannski veikur vottur um andlegan þroska að maður gerir sér orðið grein fyrir hvað maður þarf að hlaupa hrikalega lengi til að ná þessu af rassgatinu á sér, en það er öllu verra hvað maður hefur skammarlega lítið leitt hugann að krossfestingunni, fórninni og æðruleysinu, algjörlega ófyrirgefanlegt og í eitt skiptið í viðbót verður maður að horfast í augu við það hvað maður er sjálfsupptekinn og yfirborðskenndur og já bara óttalegt hænsn alveg hreint, ruddalega heiðið að liggja svona uppí sófa í rauðvínsdrykkju og almennu ofáti á meðan "the man of the hour" deyr fyrir allar manns mörgu og stóru syndir og fyrirgefur í þokkabót allt saman af öllu hjarta, en maður er svo óforskammaður að í stað þess að velkjast um í samviskubiti og refsa sínum synduga huga (tölum ekki um holdið!!!) með því að neita sér um alla skapaða hluti nema leiðindin ein þá nýtur maður þess að hreiðra um sig við kertaljós og góða tónlist og fylgist hlakkandi með sjálfstæðisflokknum rotna innan frá þannig að dauninn leggur inná hvert einasta heimili í landinu og situr vonandi sem fastast í ljótu gardínunum sem þeir hengja fyrir kjörklefana eftir nokkra daga, fallegt af þessum elskum að sjá um að létta andrúmsloftið dáldið á þessum tímum depurðar og vonleysis, þetta stönt þeirra er alveg á við besta bíó, dæææææs fáum okkur aftur í glasið

endurfæðingin er svo auðvitað handan við hornið, upprisan í allri sinni dýrð...kannski maður reyni að taka þátt í þeim gjörningi af einhverju viti, guð veit að ekki er vanþörf á einhverri endurnýjun hér í hænsnakofanum!!!

fimm á dag

í dag er ég þakklát fyrir...

heiðgulu páskaliljurnar sem sprungu út í nótt og biðu mín á eldhúsborðinu í morgun

símtal frá elsku mömmu minni sem færði mér góðar fréttir

þráhyggjuna mína sem sá til þess að ég þreif eldavélina með tannbursta og kláraði sjö milljón aðra viðlíka hluti í þágu heimilisins

að unglingurinn minn var í góðu skapi

manninn minn sem umber maníuköstin mín og leifir mér að hafa hlutina eins og mér hentar

stundum er samanburðurinn á manns innra og ytra lífi soldið eins og að leysa myndaþrautina í barnablaði moggans þar sem maður á að finna fimm atriði sem eru ekki eins á tveim myndum sem við fyrstu sýn virðast nákvæmlega eins, nema að í mínu tilviku væru atriðin sem eru ekki eins auðvitað ekki fimm heldur nær ja segjum fimmþúsund (ég er svona ýkin að upplagi), ég get aldrei almennilega gert upp við mig hvort manni sé hollast að einblína á  það sem er líkt eða það sem er ólíkt, er einhver gullin meðalvegur á milli þess að vera sáttur við það sem maður á og þess að elta draumana sína, allavega ef hann er til gleymdist að segja mér frá honum eins og svo mörgu öðru, annars á ég erfitt með gullna meðalveginn, ég er öfgamanneskja eins og kemur glöggt fram þegar umgengni mín við mat er skoðuð (hugsum um "go for the whole bag" viðhorfið), þessa dagana er ég að reyna að mæna á þetta sem er líkt, fimm á dag og allt það þið vitið...kommon hafiði smá trú á mér...djók 

fimm á dag

í dag er ég þakklát fyrir...

spjall við elskuna mína í morgunsárið

óvænta heimsókn frá smávöxnum fjölskyldumeðlim

fallega heimilið mitt sem við hjónin þrifum hátt og lágt í dag og krían skreytti með gulum ungum

súkkulaðikökuát og koss frá unglingnum mínum

dásamlegt ljósið sem lagði inn um opna glugga og vermdi stofugólfið mitt

fimm á dag

í dag er ég þakklát fyrir að hafa...

vaknað fyrir allar aldir, setið alein í kyrrlátu eldhúsi og lesið grein um milan kunder í lesbókinni yfir stórri skál af kaffi

komist í leikfimi með systu minni, svitnað og fundið hjartað hamast

eitt deginum með fallegu dætrunum mínum

fengið símtal frá fíu minni og falleg skilaboð frá gamalli vinkonu

augu sem sjá birtuna þarna úti

krummamamman fór með kríuungann og unglingsskottið til yndislegu hárgreiðsluskvísunnar sem er miklu betri fjárfesting en sálfræðingur (svo við tölum ekki um verðbréf, skeinipappír samtímans), svakalegt alveg hvað það er heilandi að láta flikka uppá hausinn á sér, ef ég væri rík kelling færi ég vikulega til hárgreiðslukonunnar minnar bara til að fá þvott og hausnudd og blástur, drekka kampavín og blaðra, en þar sem grenjuskjóðan í mér er dáldið yfirþyrmandi þessa dagana er ég að hugsa um að byrja með daglega þakklætisfærslu hér á þessu bloggi, hún mun kallast "fimm á dag" (þið náið tengingunni er það ekki) og á að vera liður í viðleitni minni til að verða betri manneskja því maður er jú soldill flækjufótur þegar það kemur að því eilífðarverkefni svo ekki sé minnst á flækjuhaus í margþættum skilningi, ekkert er í lífinu einfalt þið vitið, þetta sem máli skiptir er sjaldnast gagnsætt, auðskilið eða einhliða, tökum sem dæmi hamingjuna, hættir sér einhver út í þá umræðu ódrukkinn???  

ég ætti auðvitað að nýta tækifærið þar sem það er fyrsti apríl og sjóða saman einhverja ógeðslega smart lygasögu um mitt æðisgengna líf en ég er einhvern veginn ekki nægilega vel upplögð til þess að misbjóða eigin samvisku með þess háttar vitleysisgangi, svo þess í stað nokkrar ískaldar hugleiðingar:

þekkir maður fólk nokkurn tímann í raun og veru

ætli það sé raunhæfur möguleiki að fara í gegnum allt lífið með þá tilfinningu innanbrjósts að 

hlutirnir séu ekki eins og maður ætlaði að hafa þá einfaldlega vegna þess að maður hafi í raun aldrei tekið neinar ákvarðanir 

skyldi maður einhvern tímann eiga eftir að læra að yrða það sem raunverulega fer í gegnum höfuðið á manni

hvað verður eiginlega um peningana mína

"hvar hafa dagar lífs þíns lit sínum glatað..." spyr skáldið í sjónvarpinu...ja þegar stórt er spurt verður alltaf jafn lítið um svör þó einhvers staðar undir ennisbeinunum lúri vondur grunur, hugsanir eru eins og heitt seigfljótandi gler, best að geyma þær þannig, formi maður úr þeim orð og komi þeim undir bert loft kólna þær, harðna og gætu splundrast í þúsund mola...og ekki vill maður lenda í því að slasa fólk jesús minn góður!!!