Fjórði í ritúali – leiðin að trénu

velja af kostgæfni jólakærasta í formi kasmír og silki

vefja honum þétt um herðar og háls 

finna hvað hann ilmar vel

hlusta á dolly syngja um litla trommuleikarann

klæða gjafirnar í heimatilbúinn felubúning

leiða hjá sér eldsvoðann sem geysar í heimabankanum

þriðji í ritúali – ljósræktun í húmi

öll vötn virðast renna í átt að þeirri niðurstöðu að við séum ekki án vonar

verði svo

annar í ritúali - trúðu, og sjá, inn gengur sauður í sauðagæru

endurhæfing hjartans er hæg ganga í djúpri fönn, lambið – höfuðskepna þess sem treystir - bíður merkis um að vera boðið velkomið, suma morgna stingur ljóstýra sér undir þröskuldinn, allt er hljótt, enginn syngur – ekki enn – en stöku sinnum flýgur rjúpa hjá, hvít eins og vígð mjólk, trúin drýpur í seigum taumum niður gluggarúðurnar og ég hripa hjá mér í minnisbókina „allt streymi fram um síðir“, strika svo samstundis yfir setninguna aftur, förin sitja í pappírnum eins og skuggar